15 տարի թաքցրել եմ, որ երկվորյակներ եմ լույս աշխարհ բերել, երկրորդը ծննդատան կողմից լքված երեխան էր.. Իմ գաղտնիքը 15 տարեկան է:
Բայց ես որոշեցի ասել ամբողջ ճշմարտությունը, քանի որ ամեն ինչ խոստովանեցի ամուսնուս: Հղիությանս վերջին շրջանում ես հիվանդանոցում էի, որտեղ ես անցկացրեցի 26 օր:
Այս ժամանակը կարելի է համարել իմ կարճ արձակուրդը անքուն գիշերներից առաջ: Պալատում մենք երկուսով էինք ՝ ես և 21-ամյա աղջիկ Օքսանան:
Օքսանան քաղցր, սիրուն աղջիկ է, միջին եկամուտով: Այդ ժամանակ նա ապրում էր ծնողների հետ: Երեխայի հայրը չէր պատրաստվում ամուսնանալ Օքսանայի հետ, չէր ցանկանում ընդունել երեխային։
Այդ կարճ ժամանակահատվածում մենք կարողացանք ընկերանալ նրա հետ: Եվ բժշկի հերթական հետազոտության ժամանակ նա հարցրեց նրան, արդյոք նա փոխել է իր կարծիքը: Եվ նա ասաց «ոչ»:
Դրանից հետո բժիշկը նրան բացատրեց, որ նա պետք է լրացնի հատուկ ձևաթուղթ, որը բուժքույրը կբերի իրեն, և վեց ամսվա ընթացքում նա հնարավորություն կունենա փոխելու իր կարծիքը, համաձայն մեր օրենսդրության: Որոշ մտքեր ունեի, բայց փորձեցի չմտածել այդ մասին:
Բայց երբ Օքսանան լրացրեց բոլոր փաստաթղթերը, ես չդիմացա և ուղղակիորեն հարցրեցի, թե ինչի համար են դրանք: Օքսանան հանգիստ պատասխանեց, որ ինքը հրաժարվում է իր երեխայից: Ես տարակուսանքի մեջ էի: Օքսանան երիտասարդ ու առողջ աղջիկ է, ունի ծնողներ, ովքեր պատրաստ են օգնել: Ինչո՞ւ է նա այդ քայլին գնում:
Բայց Օքսանան սառնորեն պատասխանեց, որ ինքը դեռ ժամանակ կունենա այլ երեխաներ ծնելու: Նրա ձայնում ոչ մի վի շտ չկար, ոչ մի խղ ճահա րություն երեխայի հանդեպ, բացարձակապես ոչինչ: Եվ ես անընդհատ սպասում էի, որ նա լ աց կլինի, և ես կարող էի համոզել նրան: Բայց դա, ց ավոք, տեղի չունեցավ:
Այս դեպքից հետո մենք ամբողջությամբ դադարեցինք շփվել: Այնպես ստացվեց, որ մենք նույն օրը ծննդաբերեցինք և ես դա լավ նշան համարեցի։ Հաջորդ օրը ես որոշեցի գնալ իմ բժշկի մոտ և ամեն ինչ պատմել նրան:
Ես ցանկանում էի վերցնել այդ երեխային, բայց խնդրեցի բժշկին փաստաթղթերն այնպես ձևակերպել, որ իբր ես եմ նրան ծննդաբերել։ Սկզբում բժիշկը վախեցավ, բայց հետո ստացվեց այնպես ինչպես ես էի ասել։
Ապրիլի 21-ի գարնանը իմ երկվորյակները դարձան 15 տարեկան: Այդ օրը ես որոշեցի ամուսնուս ասել ամբողջ ճշմարտությունը:
Բայց ես շատ էի վախենում ամուսնուս արձագանքից, ամուսինս սկզբում չէր հավատում: Հաջորդ օրը նա կրկին հարցրեց ինձ, և ես հաստատեցի ամեն ինչ: Նա գրկեց ինձ ու ասաց, որ ես շատ ուժեղ և իմաստուն կին եմ: