Սա տեղի է ունեցել մի քանի տարի առաջ։ Փորձեմ կրճատ նկարագրել, թե ինչ է կատարվել իմ կյանքում։
Ես 12 տարի ամուսնացած եմ եղել մի կնոջ հետ։ Ինչպես ինձ էր թվում, կինս շատ լավ, բարի ու հուսալի մարդ էր։
Համենայն դեպս, մենք շատ լավ էինք պարում, երբեք լուրջ չենք վիճել։ Բայց եկավ մի պահ, երբ կինս կարծես այլ մարդ դարձավ։
Մի քանի տարի առաջ իմացա, որ մոտ 3 տարվա ընթացքում կինս ինձ հավատարիմ չի եղել․․․
Շուրջ 3 տարի նա իմ մեջքի հետևում անպարկեշտ գործողություններ է կատարել, իսկ իմ մտքով անգամ չի անցել, որ ինձ ստում են։ Հետո ինքս իմացա ճշմարտությունը, այն էլ ցավալի կերպով․ բռնացրի նրանց։
Սակայն ինձ համար զարմանալին այն էր, որ ներողություն խնդրելու, ընտանիքը պահպանելու փորձեր անելու փոխարեն՝ կինս ասաց, որ հեռանում է տնից։
Հետո պարզեցի, որ կոնկրետ այդ տղամարդու հետ նա մի քանի ամիս առաջ համացանցով էր ծանոթացել։
Հաջորդ առավոտյան նա հավաքեց իրերն ու գնաց։ Ոչ ես, ոչ աղջիկս նրանից որևէ տեղեկություն չունեինք։ Ես տեսնում էի, որ դստերս այդ ամենը մեծ ցավ է պատճառում։
Նրա ներկայությամբ չէի խոսում մոր մասին, փորձում էի շեղել, տարբեր զբաղմունքներ էի մտածում։
Դատարանի միջնորդությամբ կնոջս զրկեցի մայրական իրավունքներից։
Ու հիմա իմացա, որ նախկին կինս նորից վերադարձել է մեր քաղաք։ Նրա ծնողները, բոլոր ընկերները, հարազատները երես են թեքել նրանից գործած արարքների պատճառով։
Հիմա նա ռեստորանում մատուցողուհի է աշխատում, երբեմն զանգում է ինձ, բայց նրա հետ որևէ կապ ունենալու ցանկություն չունեմ։
Օրեր առաջ որոշեցի դստերս պատմել, որ մայրը վերադարձել է, չեմ ուզում ստել նրան։ Ու ես լսեցի մի բան, ինչ երբեք չէի ցանկանա, որ ասեին իմ հասցեին․
—Նա ինձ համար գոյություն չունի․․․ -ասաց իմ աղջիկն ու փակեց թեման։