Կյանքում երբեմն պատահում են դեպքեր,որոնք փոխում են մեր կյանքի ընթացքը:Կյանքը մատուցում է այնպիսի անկնկալներ,որոնց մասին մենք մտածել անգամ չէինք կարող:

Նման մի պատմություն եղավ մեր հիվանդանոցի պատերի ներսում: Առաջինը հիվանդանոց բերեցին Օկսանային:

Նա խելոք,համեստ կին էր,փորձում էր ոչ ոքի չխանգարել: Մոտ 3 ժամից շտապօգնության մեքենան բերեց Մարինային:

Նա շատ գեղեցիկ երիտասարդ աղջիկ էր,հղիությունն անգամ չէր փչացրել նրա արտաքին տեսքը: Մարինան և Օկսանան նույն հիվանդասենյակում էին:

Մեզ համար տարօրինակ էին նրանց ոչ բարյացակամ հայացքները,սակայն հարցեր տալ չէինք կարող: Օկսանան լույս աշխարհ բերեց մի գեղեցիկ աղջնակի:

Աղջիկը շատ էր նման իր մայրիկին:Ես հարցրի Օկսանային,արդյոք նա ճանաչում է Մարինային:Օկսանան ցածր ձայնով պատասխանեց.

-Այո,նա իմ ամուսնու սիրուհին է:Ամուսնուս ես ներել եմ դավաճանության համար,սակայն երեխան ամուսնուս երեխան է:

Հենց այդ ժամանակ սկսեցին Մարինայի ցավերը:Նրա տղան շատ թույլ էր,չէր կարողանում ինքնուրույն շնչել:Նրան տարան մանկական վերակենդանացման բաժին: Երեխային երկար բուժման կուրս էր սպասվում,սակայն նրա մայրը որոշեց հրաժարվել երեխայից:

Երբ Օկսանան իմացավ այդ մասին,ասաց,որ նրանք ամուսնու հետ միասին կվերցնեն երեխային:Հենց այդ ժամանակ երեխան սկսեց լավանալ,կազդուրվել:

Նայելով այս ամենին ես մտախեցի.ի՞նչ են մտածում տղամարդիկ,երբ փոխարինում են նման մայրերին ու կանանց անհասկանալի մարդկանց հետ…