Էմիլյանը կրկին չի գիշերեն տանը: Նա կրկին վիճել էր մոր հետ: Տղան ընդհանրապես ամաչում էր, որ նա է իր մայրը, նա նրան համարում էր ծեր:
Նա 17 տարեկան էր, իսկ մայրը՝ 60:Նա միշտ մտածում էր, որ ընկերների մայրերը շատ երիտասարդ են, իսկ իրեն հասել է ծեր մայր:
Փոքր տարիքում նա դա չէր նկատել,ճիշտ է եղել են պահեր, երբ ընկերները կարծել են, որ իրեն տատիկն է տանում մանկապարտեզ, սակայն հետո հասկացել են, որ մայրն է:
Իսկ երիտասարդության տարիներին հորմոնները տղային թույլ չեն տալիս մտածել գլխով: Էմիլյանը սկսեց ավելի հաճախ վիճել մոր հետ:
Իսկ մայրը նրան ոչ մի բան չէր արգելել: Տղան հաճախ էր մոր վրա գոռում, ասլեվ, թե այդ տարիքում ինչու է իրեն լույս աշխարհ բերել,այն էլ առանց ամուսին,իսկ հիմա ստիպված է ընկերների մոտ ամա-չել:
Ընկերների հետ նրա համար շատ ուրախ էր անցնում ժամանակը: Նա կարծում էր,թե միայն ընկերներն են իրեն ճիշտ հասկանում, իսկ մայրը իրենց խանգարում է ճիշտ պարել: