Կինը դուրս եկավ տանից և բակում տեսավ երեք ծերունի, սպիտակ երկար մորուքներով:
Նա նրանց չէր ճանաչում, բայց ասաց.Ես ձեզ չեմ ճանաչում, բայց ճանապարհից եք գալիս հոգնած ու քաղցած կլինեք, համեցեք տուն:
Ամուսինդ տա՞նն է, -հարցրին նրանք:Այո,- սիրալիր պատասխանեց կինը:
Մենք չենք կարող երեքով միասին մտնել տուն:Ինչու՞, — զարմացավ կինը, — չէ՞ որ դուք միասին եք եկել:
Ծերունիներից մեկն ասաց.Իմ անունը Հարստություն է, նրան Հաջողություն են ասում, իսկ երրորդին կոչում են սեր: Մտիր տուն և ամուսնուդ հարցրու, թե մեզանից որին նա կուզենար տեսնել իր տանը:
Կինը մտավ տուն և պատմեց ամուսնուն: Ամուսինը ուրախացավ և ասաց կնոջը, որ ներս թողնի Հարստությունը, վերջապես կհարստանանք, բայց կինը հակառակվեց՝ ասելով, որ ավելի լավ է տանը
Հաջողություն լինի, որն էլ հարստություն կբերի ու նրանք սկսեցին վիճել:Նրանք երեխաներ չունեին և տարիներ առաջ մի աղջիկ երեխա էին որդեգրել:
Նա լսում էր ծնողներին: Մոտեցավ նրանց ու ասաց. « Հայրիկ, մայրիկ, թող ներս գա Սերը, նա իր հետ կբերի և հաջողություն և մենամեծ հարստությունը՝ համերաշխություն»:
Կինը դուրս եկավ և ներս հրավիրեց Սեր անունը կրող ծերունուն: Նրա հետ միասին տուն մտան մյուս երկու ծերունիները: Կինը զարմացած նայեց նրանց:
Հիշիր, մեզ միշտ առաջնորդում է Սերը, որտեղ սեր կա, այնտեղ միշտ կլինի և Հարստություն և Հաջողություն: