Կգա մի օր, նա կհեռանա… ու դու կմնաս միայնակ, որպես ուշացած մի ուղևոր…

Մի օր նա կհոգնի ջանք թափելուց ու կհեռանա, և դու կհասկանաս երջանկության գինը:

Հիշիր վերջին անգամ, ե՞րբ ես նրան ասել, որ գեղեցիկ է:

Հիշիր, վերջին անգամ ե՞րբ ես նրան ասել «Շնորրհակալություն»:


Հիշիր, վերջին անգամ ե՞րբ ես սիրով լսել նրան:Հիշիր, վերջին անգամ, ե՞րբ ես նրան երջանկացրել:

Դժվարանու՞մ ես, որովհետև չի եղել, դժվարանում ես, որրովհետև նույնիսկ մտքովդ չի անցել ասել նրան որ սիրում ես,

որ գեղեցիկ է, որ շնարհակալ ես, որ պատրաստ ես երջանկացնել ու նա կհոգնի:

Նա կհոգնի սիրո սպասումից ու կհեռանա անվերադարձ ու էլ չի տեսնի, որ կարոտում ես, որ հիշում ես,

որ ուզում ես գրկել ու էլ հետ չես բերի նրան, նա կհեռանա և ուրիշինը կդառնա ու դու կլինես ուշացած մի ուղևոր:

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *