Աղջիկն իր սովորության համաձայն կոճակը բերանում զբաղված էր ինչ-բան կարելով, բայց նաև քթի տակ երգում էր:Այն ժամանակ երբ փորձեց պատասխանել մոր հարցին, խորը շունչ քաշեց ու սկսեց խեղդվել:Հարազատները ոչ մի կերպ չէին հասկանում ինչ է կատարվում և դրանից հայտնվեցին խուճապիմեջ:Աղջկա սիրտը կանգ առավ ու նա դադարեց շնչել:
Տեսնելով դես ու դեն նետված կտորներն ու կոճակները՝ հարազատների համար ամենինչ պարզ դարձավ:Կոճակը կանգ էր առել շնչափողում ու փակել թթվածնի ճանապարհը…Արդյունքում աղջիկն ակնթարթորեն կապտել էր ու քանի որ հիվանդանոցն էլ բավականին հեռու էր, մինչև հասցրին տեղ նա արդեն մահացել էր:
Մեկ օր անց, ինչպես հարկն է, տեղի ունեցավ հուղարկավորության արարողությունը: Աղջկան հագցրին գեղեցիկ զգեստներ, մատին թողեցին իր սիրած ոսկե մատանին:Հոգեհացի արարողությունն ընդհատվեց. դուռը թակցին և իր հոգեհացին նեկայացավ մահացած աղջիկը՝ մահու չափ վախեցնելով բոլորին:
Նա շատ կեղտոտ էր ու մի կերպ էր կանգնում ոտքի վրա:Հաջորդ օրը ,արդեն հանգստանալուց հետո նա պատմեց իր անհավանական պատմությունը:Պարզվում է կոկորդին կանգնած կոճակը լրիվ չէր փակել թթվածնի ճանապարհը,մի փոքր քանակություն այնուհանդերձ անցել էր ու արդյունքում ուղեղը չէր մահացել ,բայց սրտի կանգի հետևանքով նա չէր տիրապետել իր մարմնին:
Նա ամենինչ լսել էր,բայց ոչինչ անել ի վիճակի չէր եղել:Նրան փրկել էին գիշերային գողերը, ովքեր մատանու պատճառով քանդել էին գերեզմանը,բայց ագահությունից երբ ցանկացել էին հանել նաև զգեստը , մարմինը կտրուկ շուռ տալուց կոճակը դուրս էր թռել ու աղջիկը վերջապես շունչ էր քաշել:
Գողերից երկուսը հենց այդ պահին վախից մահացել էին,մյուս երկուսին բռնել էին հետո…