Երբ կնոջս ասացի որ այլ կնոջից երեխա ունեմ, մտածում էի որ ինձանից կբաժանվի, բայց․․․Նման արձագանք նրանից երբեք չէի սպասի

Երբ կնոջս ասացի որ այլ կնոջից երեխա ունեմ, մտածում էի որ ինձանից կբաժանվի, բայց․․․Նման արձագանք նրանից երբեք չէի սպասի

-Մարիամ, ես պետք է քեզ մի բան խոստովանեմ: Այսօր ես զանգ ստացա խնամակալության մարմիններից և տեղեկացա, որ դուստր ունեմ։ Ես ինքս չգիտեի այդ մասին, — խորը հառաչեց Դավիթը:

-Կատակում ես,- Մարիամը պատասխանեց:

-Ոչ, ես կատակ չեմ անում: Մինչ քեզ հանդիպելը ես հարաբերությունների մեջ էի Սերինեի հետ։ Միայն մեկ տարի անց նա ասաց, որ ինձանից երեխա է լույս աշխարհ բերել։

Ես չէի հավատում, քանի որ կարծում էի, որ նա ուզում է ինձ հետ վերադարձնել։ Հետո էլ զանգեցին…Սերինեն մ ահացել է, հարցրին՝ աղջկաս կտանեմ, թե ոչ։

-Գնանք փոքրիկի հետ ծանոթանանք, հետո կորոշենք։ Դավիթը կնոջից նման արձագանք չէր սպասում, մտածում էր, որ սկանդալ կսկսի ու տնից դուրս կհանի։

Երբ Մարիամը նայեց փոքրիկ աղջկան, նա չհավատաց, որ դա իր ամուսնու աղջիկն է, ոչ մի ընդհանուր բան չկար:

Աղջիկը նստել էր մի անկյունում և գրկել խաղալիք արջուկին: Ըստ երևույթին, նա վախեցած էր: Նրանք իրեց տուն տարան փոքրիկին:

Մարիամը հի վանդության պատճառով Չէր կարող երեխա ունենալ և դա նրան շատ էր զա յրացնում: Սկզբնական շրջանում դժվար էր Մարիամի համար, բայց նա կարողացա վ իրեն հավաքել և ընդունել փոքրիկ աղջկան իր հարազատ երեխայի պես: