Դու հարս ես, դու պիտի ենթարկվես,-ամեն անգամ ասում էր սկեսուրս,երբ ուզում էի ինչ-որ հարցի շուրջ իմ կարծիքն արտահայտել։ Չէ որ դու հարս ես, պիտի ենթարկվես․․․ Որքան դժվար և տխուր է հարազատ տան մեջ հյուր լինելը…Ես, ամուսինս և սկեսուրս ապ-րում ենք մի տան մեջ:
Ես դպրո ցում 3 առա րկա եմ դասա վանդում, պատկե րացրեք, թե որքան շատ դասերի է պետք նախապատ-րաստվել երեկոյան:
Իսկ ամուսինս և սկեսուրս ունեն իրենց գոր ծերը և շատ ծանր բնավորո ւթյուն, սակայն ես արդեն սովոր եմ:Մի օր զանգեց ընկերու-հիս և ասաց, որ շաբաթ օրը մեզ հյուր կգա:
Ամուսինս և սկեսուրս, բնականաբար, ուրախ չէին: Չէ, նրանք ընկերո ւհուս դեմ ոչինչ չունեն, նրանք դեմ են առհասարակ բոլոր հյուրերին:
Ամուսինս ասաց, որ խոսեմ իր մայր իկի հետ, քանի որ իր տունն է, ինքն էլ պիտի որո շի, թե ով կարող է այստեղ գալ:
Առաջին տարին չէ, որ ապրում եմ այս տանը, և արդեն գիտեի, թե ինչպես խոսել սկեսուրիս հետ:Նրա համար չափազանց կարևոր էր՝ 1 շաբաթ շուտ իմանալ, թե ով է գալու իրենց տուն:
Այդպես մի անգամ առանց զգուշացնելու եկել էին ծնող ներս, սկեսո ւրս նրանց լավ դիմավորեց, սա կայն նրանց գնալուց հետո ինձ 5 օր հանգիստ չէր տալիս…
Հաջորդ օրն ամո ւսինս հետս չէր խո սում, երբ ես հարցրեցի, թե ինչ է եղել, նա ասաց, որ իր մայրը վրդով-ված է, ՆՐԱՆ ԲԱՐԿԱՑՐԵԼ ԵՆ, բնականաբար, խոսքն իմ մասին էր:
Շաբաթ օրն արթնացա, և սկսեցի նախապատրաստվել ընկերուհուս գալուն՝զուգահեռ նկատելով ինձ ուղղված՝ամուսնուս և սկեսու-րիս դժգոհ հայացքները:
Իսկ կեսօրին զանգեց Քրիստինեն և ասաց, որ չի կարողանա գալ, քանի որ ամուսինը տանը չէ, իսկ երեխա-յին չի կարող որևէ մեկի մոտ թողնել…
Խնդրեցի ամուսնուս միասին գնալ, իսկ երբ նա ասաց, որ սկեսուրիցս թույլտվություն վերցնեմ, բարկացա և դուրս եկա տանից: Ամ-բողջ օրն անցկացրեցի ընկերուհուս հետ և չուզելով տուն եկա, որ տեղ ինձ շատ սառը ընդո ւնեցին:
Իսկ երբ կես գիշերին միայնակ նստած էի խոհանոցում և սուրճ էի խմում՝ մտածելով, թե ինչ անեմ կյանքիս հետ, ինչպես վարվեմ, եկավ սկեսուրս, լուռ նայեց ինձ, անջատեց խոհանոցի լույսը և գնաց…
Որքան դժվար և տխուր է հարազատ տան մեջ հյուր լինելը…