Անկեղծ՝ արդեն կասկածում եմ, թե իրականում սկեսուրիս եմ ավելի շատ սիրում թե ամուսնուս…

-Դու,-դիմեց նա ինձ,-հավաքիր իրերդ, գնում ենք իմ տուն: Ես գործեր ունեմ, բայց երեկոյան կգամ տուն: Մի քանի ժամ միայնակ կմնաս, իրարից էլ կհանգստանաք:

Իսկ դու,-բարկացած ձայնով դիմեց ամուսնուս,-տանը մնա մենակ, եթե քո ընտանիքում նման սկանդալներ ես սարքում:Եկա սկեսուրիս տուն: Վաննա ընդունեցի, համեղ ճաշեցի, պառկեցի բազմոցին և միացրեցի հեռուստացույցը:

Վերադառնում է սկեսուրս: Նրա տոպրակի մեջ ինչ-որ բան է զնգզնգում: Մինչև գազօջախի մոտ կանգնած էի, տեսնեմ, բաժակների մեջ խմելու բան է լցնում: Բայց ոչ սուրճ:

-Դե ինչ, խմենք տղամարդկանց կենացը, որ մեր արյունը քիչ խմեն,-ասաց սկեսուրս և խմեցինք: Կրկին լցրեց:

Մի ժամ անց մենք լավ տրամարդրությամբ նստած էինք, անեկդոտներ էինք պատմում և ծիծաղելի պատմություններ հիշում…Հիմա նույնիսկ չգիտեմ, թե ում եմ ավելի շատ սիրում՝ ամուսնուս թե նրա մորը:

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *