Աղջիկը պատրաստվում էր ամուսնանալ և մորը հարցրեց. -Մայրի՛կ, ինչ պետք է անեմ, որպեսզի լավ կին լինեմ ամուսնուս համար
:Ի պատասխան մայրն ասաց.
-Դու պետքէ աշխատասեր լինես,տունը մշտապես մաքուր պահես,ցանկապատը ներկես, նաև համով բաներ պատրաստես:
Հարսանիքից հետո աղջիկը գիշերն արթնացնում է սկեսրոջը և ասում.-Մայրի՛կ,արի՛ գնանք տունը դրսից ներկենք:
-Ի՞նչ ես խոսում, դրսում գիշեր է,- պատասխանում է սկեսուրը: -Ոչի՜նչ, արի՛ գնանք, աշխատել է պետք,- պնդում է հարսը:
-Բայց մենք վրձին չունենք:
-Ոչի՜նչ,հայրիկի մորուքը կկտրենք և մեզ համար վրձին կպատրաստենք:Հարս ու սկեսուր այդպես էլ արեցին:
Առավոտյան տնակը դրսից ներկված էր:Հաջորդ գիշերը ամեն ինչ կրկնվեց.-Մայրի՛կ, արի՛ այսօր էլ ցանկապատը ներկենք,- ասում է հարսը:
Սկեսուրը նորից պատասխանում է, որ համապատասխան վրձին չունեն: -Ոչի՜նչ, հայրիկի բեղերը կկտրենք և կներկենք:
Առավոտյան ցանկապատն ամբողջովին սպիտակ էր, միայն թե սկեսրայրը բարձրացել էր ծառը և չէր իջնում: Երեկոյան, երբ նորափեսան տուն եկավ, տեսավ, որ հայրը նստած է ծառի վրա և ասաց.
-Հայրի՛կ,ինչո՞ւ ես ծառը բարձրացել,ցած իջի՛ր:Իպատասխան՝հայրը բղավումէ.-Դու որտեղի՞ցես այդ աշխատասեր «վարակ»-ին գտել:
Առաջին օրը տնակը ներկելու համար մորուքս կտրեց, երկրորդ օրը ցանկապատը ներկելու համար բեղերս կտրեց, իսկ այսօր ինչ-որ բան թխել է ուզում, իսկ տանը ոչ մի հատ ՁՈՒ չկա: