Լիլիթը ամուսնացած էր արդեն երեք տարի։ Նա ու ամուսինը լավ էին ապրում, բայց նրանք երեխաներ չունեին։ Ե՛վ Լիլիթը, և՛ Արտաշեսը հույս ունեին, որ Ա ստված կլսի իրենց աղոթքները և շուտով երեխա կունենան։ Այդ ընթացքում զույգն ապրում էր հետաքրքիր, իրադարձություններով լի կյանքով։
Լիլիթը կրտսեր եղբայր ուներ, որը երիտասարդության, անփորձության և բնավորության պատճառով հաճախ էր հայտնվում տհ աճ իրավիճակների մեջ։
Զգույշ քույրն անընդհատ փորձանքներից հանում էր նրան։ Եղբայրը՝Գնելը, երախտապարտ էր Լիլիթին, բայց չէր շտապում փոխվել։ Այդ օրը երեկոյան ամուսինը գործուղման էր գնացել, Լիլիթը տանը մենակ էր մնացել։
Հանկարծ դռան զանգը տվեցին և Լիլիթն շտապեց դեպի դուռը։ -Ես պետք է խոսեմ քեզ հետ, — դռան ետևից լսվեց անծանոթ մի ձայն:
Կինը բացեց դուռը և, հետևելով աստիճաններին, սպասեց խորհրդավոր հյուրի հայտնվելուն։ Լիլիթը վստահ էր, որ դա հերթական անակնկալն էր իր եղբորից։
Բայց նա սխալվեց… Շուտով վերելակից դուրս եկավ մի երիտասարդ աղջիկ՝ գրկին մի վեց ամսական երեխա։ -Բարի երեկո, Լիլիթ: Ինձ ներս կթողնե՞ս։ Լիլիթը ոչինչ չհասկացավ, ինչ-որ անհասկանալի անհան գստություն հայտնվեց նրա հոգում, բայց նա վայր գցեց աղջկան։
Լիլիթը հիշեց, որ հյուրին տեսել է ամուսնու ծանոթների հետ։ Երբ Լիլիթը նայեց երեխային, վերջապես սկսեց ինչ-որ բան հասկանալ և անմիջապես հարցրեց.
-Սա Արտաշեսի զավակն է: -Իմ անունը Մարտա է։ Այո, սա նրա դուստրն է,- խոստովանեց աղջիկը։ -Կարող ենք այստեղ գիշերել,
— Մարթան դիմեց բնակարանի տիրոջը: Հարցը զա յրացրեց Լիլիթին, և նա, հազիվ զսպելով իրեն, խորհուրդ տվեց աղջկան գնալ ծնողների մոտ։
Մարթան լ աց եղավ, երբ հայտարարեց, որ ո րբ է։Աղջիկը խնդրեց իրեն մի քանի օրով տեղ տալ և նշեց, որ Արտաշեսը կնոջ մասին ոչինչ չի ասել։
Լիլիթը, զուտ մարդկայնորեն, շատ էր խ ղճում երիտասարդ մորը։ -Բայց ինչ կասի Արտաշեսը: Ինչ կասի նա, երբ տեսնի քեզ իր բնակարանում,- կինը հարցրեց: -Նա մինչև հաջորդ շաբաթ չի վերադառնա
Արտաշեսը ընկերուհուս հետ գնացել է Ռուսաստան։ Ես տեսա նրա հետ լուսանկարները սոցիալական ցանցերի իր էջում:
իմ վարձով բնակարանի սեփականատերն ինձ այսօր վռ նդեց, որովհետև Արտաշեսը երկու ամիս է, ինչ վարձ չի վճարել։ Վաղը ես օգնություն կստանամ և սենյակ կվարձեմ,- արցո ւնքն աչքերին ասաց Մարթան։ Լիլիթը ց նցվեց, քանի որ ամուսինն ասել էր նրան, որ գործուղման է գնացել. -Մնա՛,- ցածրաձայն ասաց կինը։
Լիլիթն ուզում էր ներել ամուսնուն, բայց ինքը՝ Արտաշեսը դա շատ չէր ուզում։Ժամանելով այսպես կոչված գործուղումից՝ նա նե րողություն չխնդրեց։
Նա ասաց, որ դա իր կյանքն է, և ինքը կտնօրինի այն, ինչպես ուզում է։ Լիլիթը չպահեց ամուսնուն, նա հե ռացավ, հետո ամուսինը խնդրեց հետ գնալ, բայց Լիլիթը վճռականորեն որոշեց, որ ամուսնու հետ չի ապրի:
Մարթայի և երեխայի ճակատագիրը լավ դասավորվեց։ Երբ նա այցելել էր Լիլիթին, նրան այնտեղ տեսել և սիրահարվել էր Լիլիթի եղբայրը։
Նրանք շուտով ամուսնացան։ Այժմ նրանք ունեն մեծ ամուր ընտանիք։ Գնելը երեխային սիրում է այնպես, ինչպես իր երեխային: Իսկ Լիլիթը, նայելով նրանց երջանկությանը, ներեց Մարթային, նույնիսկ դարձավ դստեր կնքամայրը։