Ամենամտերիմ ընկերուհիս ինձանից խլեց փեսացուիս․․․Չգիտեի, որ տարիներ անց նրանից շնորհակալություն կհայտնեմ դրա համար

Ամենամտերիմ ընկերուհիս ինձանից խլեց փեսացուիս․․․Չգիտեի, որ տարիներ անց նրանից շնորհակալություն կհայտնեմ դրա համար։Երկար ժամանակ է անցել այս պատ մությունից, բայց դեռ ոչինչ չեմ մոռացել․․․Երիտասարդ էի, նոր էր ավարտել դպրոցը։ Ծնող ներս կրթված մար դիկ են, տատիկս ողջ կյան քում ուսուցչուհի է եղել, ընտան իքիս բոլոր անդամ ների մտահոգությունն այն էր, որ ոսկե մեդ ալ ստանամ, ընդունվեմ լավ համալ սարան և բարձրագույն կրթություն ստանամ։

Եվ հանկարծ ես հանդիպում եմ ՆՐԱՆ։ Գեղե ցիկ, հմայիչ, բայց բոլո րը նրան ճան աչում էին ոչ լավ մարդ կային հատկությունների շնորհիվ։

Դպրոցում էլ էին նրան սարսա փով հիշում․ ատե ստատը տվել էին ձեռքը և թեթևա ցած շունչ քաշել, միայն թե մի տարի ավելի չմնա։3 ամիս անց նրան տարան բանակ։ Ամեն օր լացում էի, հավատարիմ շնիկի պես սպասում էի, նամակներ գրում։

Հազիվ մի օր պատաս խանեց ինձ, ես այդ նա մակը երևի 1000 անգամ կարդացի։Եվս մի տ արի անց ուրիշ քա ղաքում համալսարան ընդունվեցի,ինձ ամբո ղջությամբ նվիրել էի ումանը։ Հանկարծ հեռախոսազանգ ստացա․

—Քաղցրիկս, վերադարձել եմ։ Ի՞նչ ես ասում, ի՞նչ ուսում։

Մի ամիս հանդիպեցինք, երջանկությունից գլուխս պտ տվում էր, հետո նա ինձ ամուսնության առաջարկություն արեց։ Մենք նույնիսկ ա պագա կյանքի պլաններ էինք կազմել, որո շել էինք երկու երեխա ունենալ։

Ընկերս գնաց մեր հարազատ քաղաք, ես էլ վա զեցի նրա հետևից, էլ չէի դիմանում առանց նրա, բացի այդ ու զում էի պատմել ծնողներիս, ի վերջո հարսանիքի պիտի պատրաստ վեին։ Ինչպես պարզվեց, շատ իզուր։Երբ մտա տուն, մայրս ասաց, որ ընկեր ոջս և մտերիմ ընկե րուհուս միասին է տեսել։ Բնակա նաբար, նրան չհա վատացի։ Վազեցի նրա տուն, կար ծում էի, որ նա ինձ կհանգ ստացնի, կասի, որ պարզապես ծնողներս դեմ են, դրա համ ար էլ մայրս ստել է։ Ես միայն նրան էի հավա տում։

Ընկերջոս տունն առաջին հարկում էր։ Ցանցից բռն վեցի և ներս նայեցի․․․ ՆԱ ԻՄ ԸՆԿԵՐՈՒՀՈՒ ՀԵՏ ԷՐ։Ես փախա։ Առանց վեճերի և սկանդա լների, նրանք նույնիսկ չնկա տեցին ինձ։ Իսկ 3-4 ամիս անց էլ իմացա, որ ընկերուհիս հղի է․․․Երկուսի հետ էլ դադար եցրեցի շփումս։ Հենց այդ աղջկա շնորհիվ մինչ օրս չունեմ ընկերու հիներ, էլ ոչ մեկի չեմ կարողանում վստահել։

Հետո ինձ պատմեցին, որ նրանց կյանքը չի ստացվել։ Երեխայի ծնվելուց հետո նորաթուխ հայրիկը սկսել է խմել, կինն էլ չի դիմացել և հեռացել է։ Ամուս նացել է երկ րորդ անգամ, բայց այս անգամ էլ բախտը չի բերել․ պարզվել է, որ ամուսինսը վաստա կավոր թմրամոլ է։

Երրորդ ամո ւսինը հասարակ մարդ է, բայց ապ րում են ծայրա հեղ աղքատ, մի կերպ են պահում 3 երեխա ներին։Իսկ առա ջին սերս դարձել է անհույս հարբեցող և թմրամոլ, ընտան իքն էլ նրա նից հրաժարվել է։ Ինչի համար պատ մեցի այս ամենը․ պարզապես ուզում եմ ասել, որ բումերանգի օրենքն աշխատում է։ Ինչ էլ լինում է, միշտ լավի համար է լինում, երբեք հույսը մի կորցրեք։

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *